فرود 12 سفینه فضایی در نقاط مختلف زمین باعث می‌شود تا ارتش آمریکا یک زبانشناس (با بازی امی آدامز) و یک فیزیک دان (با بازی جرمی رنر) را به خدمت بگیرد تا بتواند با این موجودات غریبه ارتباط برقرار کند. به مشکل خوردن یکی از سفینه‌ها با چین و افزایش تناقض‌ها باعث می‌شود تا زمین در آستانه جنگ قرار بگیرد؛ جنگی که فقط می‌تواند با برقراری ارتباط با فضایی‌ها از آن جلوگیری شود.
داستان فیلم arrival جذاب است اما نمیتوان اثر مثبت سایر المان‌ها بر موفقیت فیلم را انکار کرد. فیلم برداری عالی، صحنه‌های چشم نواز و موسیقی عالی در ترکیب با فیلم نامهای خوب و داستانی خوش تراش باعث شده تا شاهد اثری استثنایی باشیم. اثری که رقبای چندانی در این سال‌ها نداشته است.
شاید این فیلم در ابتدا برای کسانی که به امید دیدن یک فیلم اکشن به سینماها آمده بودند چندان جذاب نبوده باشد. موجوداتی فضایی که صداهای غیرقابل فهمی تولید می‌کنند و تنها راه ارتباطی منطقی با آنها، فهمیدن زبان نوشتاری آنهاست که شبیه ته مانده‌ی خشک قهوه در ته استکان است.
با جلو رفتن فیلم می‌بینیم که داستان فیلم، چندان هم نیازمند اکشن‌های افراطی نیست. سوالاتی که در ذهن مخاطب شکل می‌گیرد باعث می‌شود تا arrival تنها در روی صفحه در جریان نباشد و مسیر خود را در ذهن مخاطب ادامه دهد؛ اتفاق خوبی که تا پایان فیلم و شاید تا بعد از آن هم ادامه داشت.
تنها چند دقیقه از فیلم کافیست تا مخاطب بفهمد که با یک روایت خطی حوصله‌سر بر طرف نیست. حتی تکه‌های منسجم هم چندان منسجم نیستند و همه چیز را به بیننده تقدیم نمی‌کنند. زبان شناس داستان ما یک نقش باورپذیر با یک گذشته دردناک است که غم از دست دادن فرزندش را یدک می‌کشد. همین جزئیات و هنر کارگردان است که باعث می‌شود arrival را با سفینه‌های فضایی و موجودات عجیبش به خاطر آوریم.
قسمت‌های وسط فیلم به نسبت قابل انتقاد است. شاید این نقطه از فیلم باشد که باعث شود عده‌ای تصمیم به چک کردن موبایل بگیرند یا به یاد کارهای مهم‌تر خود بی‌افتند. البته انتقاد زیادی به این اشخاص وارد نیست؛ کمبود جذابیت در این قسمت کاملا به چشم می‌آید. شاید اگر سایر المان‌های فیلم نمی‌توانستند این قسمت را به دوش بکشند، شاهد فروش 200 میلیون دلاری آن نبودیم.
چه عواملی موفقیت Arrival را رقم زدند؟
نگرش کلی فیلم یکی از عوامل اصلی موفقیت آن در گیشه بود. یک نگاه ضریف به نحوه ساخته شدن واقعیت و تاثیر زبان بر آن، چیزی نیست که بیشتر ما در زندگی روزمره به آن فکر کنیم. شاید حتی کارهایی مثل زبان شناسی از دید بسیاری از ما ساده یا بی‌اهمیت باشد. دیالوگ های arrival هم نقش زیادی در انتقال پیام فیلم داشتند.
فیلم arrival به ما ثابت کرد که بسیاری از واقعیت‌های زندگی ما با کلمات معنا می‌گیرند. میتوان گفت که بسیار از مفاهیم اطراف ما بدون داشتن واژه‌های مخصوص به خود کاملا نامرئی می‌شوند. برای مثال میتوان به طیف رنگ سفید اشاره کرد. تماما واقعی، با هویت‌های مجزا از هم اما وابسته به اسم برای اثبات وجود.
گنگ بودن زبان در 2 طرف یک ارتباط می‌تواند از این هم عمیق‌تر باشد. زمانی که واژه‌ای برای نشان دادن احساسات نباشد، برداشت‌های متفاوتی از احساسات به وجود می‌آید و در نتیجه اتفاقاتی می‌افتد که نباید. حقیقتی که اگر فیلم را ندیده باشید کمی دور از تصور است.
مفاهیم عمیق فیلم تنها عامل موفقیت آن نیست. جدا از برخی قسمت‌های آن، کارگردان توانسته است حس کنجکاوی مخاطب را به خوبی تحریک کند، او را با خود همراه کند تا بتوانند در این مسابقه نفسگیر از بروز یک فاجعه جلوگیری کنند.
نکته آخری که به عنوان یک مخاطب من را جذب کرد، قسمتی بود که بعد از تماشای فیلم با خود نگه داشتم. یک برداشت ساده از حقیقتی که همیشه با آن سر و کار داریم. تصورات ما همیشه درست نیستند و نباید بر اساس آن تصمیم بگیریم.
تمام این موارد در کنار عوامل حرفه‌ای در ساخت موسیقی، فیلم برداری و صد البته تیم بازیگری خوب باعث شد تا arrival یک اثر ماندگار باشد؛ اثری که قطعا ارزش دیده شدن را دارد.
اگر به آثاری با فضای غیرمرسوم علاقه دارید حتما نقد سریال leftovers را بخوانید تا سریال بعدی خود را پیدا کرده باشید.
نکات جالب در مورد فیلم Arrival
فیلم Arrival یکی از جالب‌ترین ایده‌های حال حاضر در مورد بیگانگان را به تصویر می‌کشد اما ساخت این فیلم آنقدر هم ساده نبوده که به نظر می‌رسد. در نظر داشتن ماهیت معمایی و البته خسته نکردن بیننده یک کار سخت است اما 2 حقیقت جالب در مورد فیلم نشان می‌دهد که کارگردان به خوبی توانسته است از عهده آن بربیاید.
- جمله‌ی آخر همسر ژنرال شنگ که به چینی بازگو شد حتی در سینما هم زیرنویس انگلیسی نداشت. حالت معماگونه در فیلم باز هم در صحنه‌های دیگر تکرار شد اما شاید اوج آن در این چند کلمه‌ی چینی باشد.
- زبان دایره‌ای که هپتاپادها از آن استفاده می‌کردند توسط زبان شناسان ساخته شده بود و زبانی واقعی و قابل استفاده بود. این زبان بیش از 100 عبارت تصویری داشت که حدود 70 مورد از آنها را در فیلم دیدیم.
با وجود این که Arrival نتیجه تلاش زیادی بود اما اکران شدنش بعد از Interstellar باعث شد تا مجبور باشند پایانبندی را عوض کنند. البته که پایان جدید هم خاص بود اما جالب است بدانید که پایان نسخه اولیه Arrival شباهت زیادی به Interstellar داشت.
نظرات کاربران در سایت‌های مختلف درباره فیلم Arrival
- خیلی زیباست! یه آرامش خاصی به بیننده منتقل می کنه… پایانشم غیرمنتظرست… به هیچ وجه از دستش ندین
- فیلم عجیبی بود ، شاهکار نه ولی خوب بود ، امتیاز من ۷/۵ از ۱۰
- اگه میان ستاره ای رو دوست داشتین اینم قطعا دوس دارین . شاهکاره فقد بعدش ی نقدیم بخونین اگه اخرش رو متوجه نشدین.
- با این فیلم وارد دنیای شاهکارهای دنیس وینلوو شدم، همه فیلمهاش تاثیر گذار و موندگاره!
منبع: نقد و بررسی فیلم Arrival
